25 juni 2022, fotoboek

Vandaag zaterdag 25 juni hebben we afgesproken met Pieter en José, inmiddels onze beste vrienden geworden. Ze hadden een verrassing voor ons....

We ontvingen een fotoboek met een impressie van het weekend van 11/12 juni jl. Son en Breugel samen sterker. Wat een geweldig mooi kado. Een boek waar we nog regelmatig in zullen kijken en waarin mooie herinneringen zijn vastgelegd.

 

21 juni 2022, nagenieten....

Inmiddels is het ruim een week na het evenement Son en Breugel Samen Sterker. Daar waar ik tijdens het weekend geen last had van vermoeidheid, kwam dit de maandag en dinsdag na het evenement des te harder binnen. Fysiek gezien voelde ik me echt moe. Logisch aangezien ik maar 3 uur geslapen had van zaterdag op zondag en veel fysieke inspanning heb geleverd.

Het gemis van alle mensen om me heen was groot. Van volop tussen de mensen staan, tot weer alleen thuis... Dat voelde als een grote overgang, waar ik dus enorm aan moest wennen. Het leven gaat weer gewoon door...

Een mooi gebaar was er nog van Robert Keepers. Robert kwam bij me langs met een presentje en een bedankje. Samen hebben we het evenement nog eens doorgenomen. Het is dan meteen weer (na)genieten...

 

11/12 juni 2022, Son en Breugel samen sterker

Nadat ik op vrijdag de 10e al heb meegewerkt aan het opbouwen van het evenemententerrein, wat rond de vijver in het centrum van Son en Breugel ligt, maken we op zaterdagmiddag om 12.00 uur een start met het opbouwen van onze kraam. Deze kraam is onze thuisbasis voor de komende 2 dagen en de plek waar we ons enveloppenspel presenteren. We willen deze dagen proberen om 500 enveloppen te verkopen. Mensen kunnen prijzen winnen, welke allemaal gesponsord zijn. D.w.z. dat de opbrengst in zijn geheel naar het goede doel (kankerbestrijding) gaat. Om 16.30 uur is er de opening, waarna om 17.00 uur gestart wordt met de 20 uurs wandeltocht. Ons team bestaat uit 31 mensen. Met z'n allen zorgen we ervoor dat er altijd iemand van ons aan het wandelen is. 

 

De omstandigheden zijn prachtig, een mooie locatie, heerlijk weer en fijne mensen om me heen. Ik ga zelf zo'n 4 uurtjes wandelen en ga vooral genieten van alles wat er gebeurt.

Ons enveloppenspel blijkt een geweldige succes. Op zaterdag hebben we al bijna al onze enveloppen verkocht en op zondag is alles weg. Op zaterdagavond staat er voor mij nog iets spannends te gebeuren. Ik ben gevraagd om kort even mijn verhaal te vertellen. Daarna zal de lichtshow plaatsvinden. Ondanks dat ik het spannend vind, wil ik mijn verhaal wel graag vertellen. Ik hoop anderen te inspireren en de ziekte kanker een gezicht te geven. In de weken voorafgaande heb ik mijn tekst al klaar. Tijdens het voordragen van mijn verhaal bemerk ik al de stilte op het terrein. Later blijkt dat er naar schatting zo'n 1500 mensen aanwezig zijn op dat moment. Dat het dan toch zo stil is, zegt iets... 

In de momenten en uren daarna en ook de volgende dag blijkt dat ik mensen heb geraakt met mijn verhaal. Ik krijg diverse hartverwarmende reacties, van alle kanten. Wat mooi om te voelen....

Hoewel ik het voornemen had om de gehele tijd aanwezig te zijn tijdens dit evenement, besluit ik om toch even naar bed te gaan. Ik voel me moe. Na een slaapje van 3,5 uur ben ik weer klaar voor de volgende dag. Ook deze dag wordt er eentje om niet te vergeten. Met ons gehele team lopen we uiteindelijk de laatste rondes, wat een prachtige mensen. Het maakt me trots en emotioneel. De eerste echte tranen bij mij komen als de organisatie tijdens de picknick een bedankrondje loopt. Wat hebben zij een geweldige prestatie geleverd. Er is wederzijds respect en waardering, tranen vloeien dan ook bij meerdere mensen. Het waren echter niet de laatste tranen van die dag....

Na het afsluitende muziekprogramma wordt om 16.30 uur het eindbedrag bekend gemaakt.

Het blijkt uiteindelijk een bedrag van ruim € 101.000. Wat een geweldig resultaat !! Ik breek een beetje bij het bekend maken. Komt het door het bedrag, de vermoeidheid, de afloop van het evenement!? Ik weet het niet goed, maar meerdere mensen komen naar ons toe om ons te feliciteren. Maar ik heb helemaal niet in de organisatie gezeten... !? Wat een emotie. Wat ben ik blij dat ik dit weekend mee heb mogen maken, ik heb genoten vanaf de eerste tot de laatste minuut. Ik weet nu al dat ik iedereen morgen zal missen....

 

Dank je wel allemaal xxx

4 juni 2022, SBC 6-tegen-6 toernooi

Een jaarlijks terugkerend toernooi staat vandaag op het programma. Ons team, Holson-team, bestaat deze keer uit een mix van jong en oud. Robert en Henk, onze vrienden uit Holten, Lars (mijn zoon) en Rick uit Oisterwijk en natuurlijk Joost, Govert, Pieter, Gerben en ik uit Son. Uiteindelijk blijkt het een ijzersterke mix te zijn, omdat we op deze prachtige dag maar liefst als 3e eindigen !! De nummers 1 & 2, prestatieve teams, blijken uiteindelijk te sterk voor ons. Maar met trots sluiten we dit mooie toernooi af, als the best of the rest..

De 3e helft doet ook dit jaar weer zijn naam eer aan. Na een goede afdronk bij SBC wordt er met de toernooianalyse verder gegaan bij Gerben thuis. Wat een geweldig mooie groep mensen bij elkaar.... 

30 mei 2022, diner S&B Samen Sterker

Vandaag waren we uitgenodigd bij het ere gasten diner in la Sonnerie, door Son en Breugel Samen Sterker. In de kapel van la Sonnerie waren ronde tafels neergezet waar alle gasten aan konden dineren en genieten van de muziek en sprekers. Het was een indrukwekkende avond, m.n. de verhalen aan tafel vond ik erg intens. Gastspreker was Hans van Breukelen die ook nog eens bij ons aan tafel plaatsnam. Een bijzondere lezing van hem. 

Mooi om te zien dat zo'n avond door alleen maar vrijwilligers tot stand komt. Het was de aftrap op weg naar een mooi evenement op 11/12 juni a.s. Son en Breugel Samen Sterker in het centrum van Son, rondom de vijver. Ik kijk hier erg naar uit. Ik denk dat het een erg intens evenement wordt. 

 

27 mei 2022, uitslag CT-scan

Vandaag krijg ik bij dr. Dercksen in het MMC in Veldhoven de uitslagen van het bloedonderzoek en de CT-scan. Dit zijn de momenten welke maar niet wennen. Hoe veel ik ook tegen mezelf zeg dat het goed gaat en ik me fysiek en mentaal goed voel, blijft het allemaal zo onzeker. Eenmaal in het ziekenhuis wordt ons (Ghislaine is mee) geduld op de proef gesteld, we moeten uiteindelijk een klein uur wachten tot dat we aan de beurt zijn...

 

Het is een goed bericht !! Alsof er weer een enorme zware last van me afvalt. 

Bestaande tumoren zijn niet gegroeid en er zijn ook geen aanwijzingen dat er sprake is van nieuwe tumorvorming. Het beste nieuws wat ik kan krijgen. Ook vanuit het bloedonderzoek alleen maar positieve verhalen, geen afwijkingen te zien. Dr. Dercksen had de vorige keer al aangegeven om de duur naar het volgende onderzoek te verlengen. Het laatste jaar zat er steeds 4 maanden tussen de onderzoeken, we gaan nu naar 6 maanden. D.w.z. dat het volgende onderzoek plaatsvind in november 2022. Ik vind dat wat lastig, maar ik weet dat ik toch terecht kan als ik twijfels heb of iets ga voelen. Met deze wetenschap vind ik het gemakkelijker om dit te accepteren. 

Nu weer even genieten van dit moment, want dat heb ik wel geleerd de afgelopen 2,5 jaar. Genieten van de goede en mooie momenten....

 

24 mei 2022, de volgende CT-scan

Nadat ik afgelopen week al bloed heb moeten laten prikken, is het vandaag weer de dag van de CT scan. Ik kan altijd zelf al de resultaten van het bloedonderzoek inzien. Voor zover ik kan zien zitten de bloedwaardes waarop geprikt is allemaal binnen de referentiewaardes. Dat is alvast goed nieuws.

Deze keer moet ik in het MMC in Veldhoven zijn voor de CT-scan. Normaal verloopt het altijd vrij soepel en eenvoudig, maar deze keer hebben ze bij de radiologie moeite met het aanprikken van het infuus voor de contrastvloeistof. Het lukt ze maar niet om een ader aan te prikken. De radioloog wordt uiteindelijk ingeroepen om het infuus aan te leggen. Bij de 4e poging lukt het uiteindelijk. Een aantal blauwe plekken verder, ga ik weer naar huis... Nu wachten tot de uitslag, vrijdag de 27e mei...

Blog van Rob

 10 mei 2022, overzicht van de afgelopen 2,5 jaar

In dit bericht schrijf ik een korte samenvatting van wat er allemaal is gebeurt de afgelopen 2,5 jaar. Het zal me niet lukken alles te beschrijven, omdat er veel gebeurt is in mijn leven.

Allereerst prijs ik me gelukkig dat ik dit bericht kan typen vandaag de dag. Ik voel me goed en fit en dat is natuurlijk goed nieuws na zo'n lange tijd....

 

Op het gebied van werk (CZ) is het niet zo goed verlopen. Alhoewel alles in goed overleg is gegaan. Medio 2020 ben ik nl gestopt met werken. Nadat ik nog een klein half jaar heb geprobeerd om mijn werkzaamheden te hervatten, werd steeds meer duidelijk dat ik niet meer kon brengen wat ik altijd heb gedaan. Na diverse gesprekken met mijn manager en de bedrijfsarts werd besloten om het UWV traject in te gaan. Uiteindelijk ben ik 100% afgekeurd. Dit besluit en het uiteindelijk afscheid van collega's was enorm zwaar. Eigenlijk was ik er mentaal nog helemaal niet aan toe om te stoppen. Ik ben er echter steeds meer bewust van geworden dat als ik wil genieten van de tijd die ik nog heb, ik wil beschikken over mijn eigen tijd. Nu een jaar later kan ik eindelijk zeggen dat het beter is zo. Ik heb meer rust gekregen in mijn leven en ik voel de vrijheid om te doen wat ik wil doen.

 

Belangrijk om te vermelden over de afgelopen 2,5 jaar is natuurlijk hoe het met mijn gezondheid staat. Ik kan jullie zeggen dat ik me fysiek gezien nog steeds fit en sterk voel. In mentaal opzicht is het wat lastiger geweest om me goed te voelen. Ik heb uiteindelijk hulp gehad van een klinisch psycholoog. Daarnaast merkte ik dat gaandeweg de tijd verstreek ik meer vertrouwen kreeg in mijn lichaam. Als ik een pijntje had of ergens een bultje was ik eerder meteen bezorgd en gespannen. Nu durf ik dit te nuaneren en te relativeren. Ik ben nog wel alert, maar niet zodanig dat het energie vreet. De scans hebben daar natuurlijk bij geholpen. Eerder kreeg ik om de 3 maanden een scan en bloedonderzoek, momenteel om de 4 maanden. De uitslagen hiervan zijn steeds positief geweest. Telkens kreeg ik te horen dat er sprake was van een stabiele situatie, d.w.z. wel tumoren aanwezig, maar geen groei daarvan. En geen aanwijzingen voor nieuwe groei. Dat is natuurlijk het beste nieuws wat ik kan krijgen.

 

Afgelopen maanden zijn we met een groep mensen bezig geweest met het organiseren van een evenement. Het evenement heeft op 24 april j.l. plaatsgevonden en heette "Son en Breugel Sport Samen". Het was een dag waarop iedereen samen met ons kon meedoen aan een activiteit, zoals wielrennen, wandelen, fietsen, hardlopen, MTB. Het is een enorm succes geweest. We hadden uiteindelijk 450 deelnemers en op de dag zelf was het heerlijk weer om te sporten. Voor mij was het uiteindelijk weer zo'n welbekend stipje op de horizon waar ik naar uit kon kijken en naar toe kon leven. Ik heb er heerlijk van genoten.

 

Ik heb vast nog meer te vertellen over de afgelopen 2,5 jaar, maar wil vooral ook vooruit kijken. Wellicht vul ik deze blog nog aan als ik persé nog iets wil vertellen over deze periode,. 

Vanaf nu ga ik mijn blog dus weer frequent bijhouden, zodat jullie mijn verhaal kunnen lezen als je daar interesse in hebt. We zullen ook regelmatig foto's en linkjes welke interessant zijn plaatsen.

Ik wil jullie nog attenderen op de mogelijkheid tot het kopen van een rood polsbandje. Op het bandje staat de tekst "#robfightscancer" en "stronger together". De opbrengst van het bandje gaat naar het goede doel. In onze webshop staat beschreven hoe je deze bandjes kunt bestellen.

 

9 mei 2022, herstart van mijn blog

Een kleine 2,5 jaar geleden ben ik gestopt met mijn blog. 

Nu heb ik besloten om deze te hervatten. De belangrijkste reden hiervoor is dat wij enkele weken geleden een heuse website zijn begonnen. Ik/wij willen via deze website onze lezers op de hoogte houden van mijn situatie, maar ook van acties en/of evenementen waaraan wij meedoen. Tenslotte mag onderzoek naar (behandeling van) kanker niet stil komen staan. De afgelopen 2 jaar zijn veel goede doelen acties stil komen staan vanwege Corona. Onderzoek naar kanker is wel doorgegaan, want er lopen nu eenmaal trials welke langere tijd duren, maar toch zijn de inkomsten zó ver teruggelopen dat het impact heeft gehad op nieuwe onderzoeken. 

Ik heb nog altijd een stille hoop dat er ooit een behandeling wordt gevonden voor mijn soort kanker (uitgezaaide melanoomkanker). Daarom vind ik het belangrijk om me in te blijven zetten voor dit goede doel.

 

Lees meer »